از پیامبر گرامی اسلام (ص ) نقل شده که فرمود:

کلوا الثوم فانه شفاء من سبعین داء[1]

((سیر بخورید که سیر شفای هفتاد درد و بیماری است. ))

البته کسی که سیر می خورد، باید در مجامع عمومی حاضر نشود، زیرا بوی بد آن سبب آزار دیگران خواهد شد. امام صادق علیه السلام در این مورد فرمود:

تداووا بالثوم و لکن لا تخرجوا الی المسجد[2]

با سیر مداوا کنید، ولی به سوی مسجد نروید.

اکنون به برخی از خواص سیر که دانشمندان به آن پی برده اند اشاره می کنیم:

سیر، مدرّ و محرک قوه باه می باشد و برای معالجه اسهال و برنشیت و سل ریوی بسیار نافع است، و برای معالجه سردرد و زکام مزمن و ضعف حافظه و سرگیجه سودمند است.

تجربه های طبیبان مشهور، مانند: ((سالین )) و ((سیروت )) و ((لوشر)) و ((دوبریه )) و غیر ایشان، ثابت کرده است که سیر حبابهای محجری را که در بدن جمع شده و باعث تصلب شرایین می گردد آب می کند و فشار خون را پایین می آورد؛ بنابراین، درمان تصلب شرایین و فشار خون، خوردن سیر است.

در آزمایش قلبی جدید، از جمله، مسلم شده که خوردن سیر عضلات قلب را به نشاط می آورد و به این وسیله دوران خون منظم می گردد.

سیر، خون را پاک می کند و با این خدمت بدن را در مبارزه با بیماری هایی که ناشی از فشار خون می شود پیروز می نماید، مانند: ناراحتی های دوران حیض بعضی از زنها، پیری و شکستگی غیرعادی، بواسیر و روماتیسم.

خوردن سیر، مجاری تنفس و خون را پاک می کند و با این کار، از شدت و زحمت تنگ نفس کاسته و گاهی موجب درمان کلی آن می شود.

سیر بعضی از انواع سل ریوی را معالجه می کند، خصوصا وقتی که با شیر ممزوج شود، زیرا در این صورت، اثر قابل توجهی در کشتن میکرب کوخ (میکرب سل ) دارد. سیر، مبارز توانایی است در برابر بسیاری از امراض، مانند: تب و آنفلوآنزا.

سیر، پوست بدن را خوش رنگ و گونه ها را سرخ و روده ها را از عفونات پاک می کند، به خصوص در اطفال، و با این خاصیت، سپری مقابل بیماری تیفوئید و دیفتری است و مسکن سیاه سرفه و خروسک است.

می گویند: شهرهایی که سیر، زیاد در آن مصرف می شود، عمر اهالی آن طولانی و زندگانی شان تواءم با صحت و سلامتی است، زیرا سیر، عفونات داخلی را برطرف و التهابات روده را خاموش و قرحه های معدی را آب می کند، اعمّ از این که مزمنه باشد یا حاده. سیر موجب سهولت جریان خون حیض و ادرار می شود، سنگ کلیه را از بین می برد، کرم های نازک شکم اطفال را نابود می سازد.

سیر برای تحلیل ریاح و ورم ها بسیار سودمند و در مورد مالاریا و رماتیسم و بی خوابی خیلی مفید است. فلج و رعشه را معالجه می کند، ترشحات معده را زیاد و کلیه را به کار می اندازد.[3]

پی نوشت: