عضو شوید


نام کاربری
رمز عبور

:: فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

نام کاربری
رمز عبور
تکرار رمز
ایمیل
کد تصویری
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود



تاریخ : 11 / 7 / 1396
بازدید : 247
نویسنده : sharef zadeh

 اگر عسل از خصوصیت‌های خاص استانداردهای کیفی قانونی خود تجاوز نماید، اکثراً تقلب‌های ساده را می‌توان در آن مشاهده نمود.

برای مثال مقدار ساکارز بالای ۸ درصد نشان‌دهنده اضافه نمودن شکر ساده یا شکر چغندر قند یا شهد ذرت با اسید هیدرولیز شده به آن است که مقدار HMF بالا می‌رود. البته نسبت‌های فروکتوز به گلوکز در این مورد شبیه به عسل باقی می‌ماند (۲۰۰‌>‌HMF). معمولاً این تقلب به دو صورت انجام می‌گیرد:

به هنگام فصل شهد گل‌ها و زمانی که جریان شهد از بیرون کندو جریان دارد، بعضی افراد جهت سود جویی بیشتر یا عدم مدیریت کافی زنبورستان (عدم شناخت علمی) اقدام به تغذیه کندو با شربت شکر می‌کنند که این عمل تقلب در عسل محسوب می‌شود.

با انجام آزمایشات متعدد که یکی از آنها اندازه‌گیری ساکارز (قند شکر) در عسل است، می‌توان به این موضوع پی برد.

میزان ساکارز در عسل طبیعی در ایران نباید بیشتر از ۵‌% باشد، ضمناً تغذیه معمولاً در فصل پس از برداشت عسل در پاییز جهت ذخیره غذایی زنبوران در زمستان امر عادی محسوب می‌شود و این تغذیه گاهی نیز در ابتدای فصل بهار جهت کمک به رشد کلنی نیز انجام می‌شود، که در هر دو شربت شکر فوق توسط زنبور مصرف می‌شود و وارد عسل برداشت شده نمی‌شود.

    تهیه عسل بدون دخالت زنبور عسل

بعضی افراد نیز بدون دخالت زنبور، با شکر و آب و اسانس خود به صورت پنهانی اقدام به ساخت عسل می‌نمایند و اقدام به عرضه آن با ادعای طبیعی بودن محصول می‌کنند، این ماده را علاوه بر تشخیص آزمایشگاه تا حدی می‌توان از عسل مرغوب زنبورداران تشخیص داد.

عسل دست ساز با گذاشتن در دهان مانند آب نبات سفت باقی می‌ماند و دیر حل و جذب می‌شود ولی عسل طبیعی سریعاً آب را به خود جذب می‌نماید. عرضه این ماده علاوه بر ضایع کردن حرفه زنبورداری باعث به خطر افتادن سلامت مصرف کنندگان می‌شود.

به گفته یک مصرف کننده ایرانی عسل خوب، خالص و طبیعی را عسلی می‌دانند که رنگ آن کهربایی تیره یا همانند عقیق باشد، سفت بوده و اصطلاحاً کش بیاید، اگر ۲۴ ساعت در یخچال بماند (شکرک نزند)، اگر قاشقی از آن برداشته شود قطراتی که از آن سرازیر می‌شود، به صورت باریکه‌ای ممتد باشد و قطع نشود، عده‌ای هم تکنیک‌های خاصی بکار می‌برند که پایه و اساس آن معلوم نیست، مانند کبریت گرفتن کنار عسل، ریختن چند قطره روی روزنامه و … هیچ کدام از این عقاید، ارتباطی با عسل از نظر طبیعی یا تقلبی بودن و شکرک زدن آن نداشته و ندارد و از نظر عسل شناسان و علم تغذیه به طور کلی مردود است. لازم به ذکر است که تشخیص عسل طبیعی و تقلبی به کمک انگشت، قاشق و مزه و…. غیر ممکن بوده و فقط به عهده آزمایشگاه می‌باشد


تاریخ : 11 / 7 / 1396
بازدید : 190
نویسنده : sharef zadeh

 برای اجتناب از مصرف مواد غذایی تقلبی حتماً مواد غذایی مورد نیاز را در بسته بندی های مناسب و با برچسب خریداری کنید

برچسب مواد غذایی بسته بندی شده باید دارای نام و آدرس تولیدکننده ، نام محصول ، مواد تشکیل دهنده ، شماره پروانه ساخت از وزارت بهداشت ، شماره سری ساخت ، تاریخ تولید و انقضاء و وزن خالص به زبان فارسی باشد

در مورد محصولات غذایی خارجی توجه کنید فقط آن دسته از مواد غذایی خارجی که دارای برچسب فارسی و شماره مجوز واردات از وزارت بهداشت داشته باشند مورد تأیید هستند.

عرضه مواد غذایی فاسد یا تقلبی یا تاریخ گذشته جرم محسوب شده و مجازات قانونی دارد و فروشگاهها ، سوپرمارکتها و مراکز پخش تعاونی ها و سایر اماکن ، مجاز به عرضه کالاهایی هستند که دارای پروانه ساخت و یا مجوز ورود از وزارت بهداشت باشند و تخلف از این امر جرم محسوب می شود

کارخانجات تولید کننده مواد غذایی مشمول قانون نیز بدون حضور مسئول فنی حق تولید هیچ محصولی را ندارند و عدم رضایت فرمول ساخت محصولاتی که پروانه ساخت از وزارت بهداشت دریافت نموده اند جرم تلقی شده و پیگرد قانونی دارد.

تولید کنندگان مواد غذایی همواره در صدد یافتن راهکاره ایمن برای کاهش هزینه مواد اولیه مورد استفاده خود می باشند تا از این طریق  متعاقبا بتوانند منافع مالی خود را افزایش دهند.

متاسفانه این راهکارهای همیشه منطقی نیستند و در سالهای اخیر آمار تقلبات در عرضه مواد غذایی افزایش قابل توجهی یافته است.

به هر حال برای مصرف کنندگان همواره معیارهای همچون باورهای دینی و مذهبی،سلامتی محصول، طمع و مزه آن و همچنین پرهیز از مصرف مواد حساسیت زا و در نهایت قدرت خرید، میزان استقبال از مواد غذایی مورد عرضه را تحت تاثیر قرار داده است.

در دهه اخیر روشهای نوین بیوتکنولوژ‍ی امکان کنترل سلامتی و جلوگیری از تقلبات تولیدکننذگان مواد غذایی  را فراهم نموده است. نمونه هایی از دستاوردهای کاربردی این علم در کنترل و نظارت بر تولیدات غذایی را می توان تحت مثال ذیل عنوان نمود: تقلبات در فروش گوشت چه به صورت خام و چه در مواد غذایی از عمده ترین مسائلی است که به وفور دیده می شود.

این تقلبات به دو دسته استفاده از گوشت گونه غیر متعارف (عمدتا در رستورانهای بین راهی) و همچنین تقلب در جنسیت گوشت مورد ارائه (در قصابی ها) می باشد. به هر حال گوشت دام نر از ارزش اقتصادی بالاتری نسبت به دام ماده برخورد دار است چرا که دام ماده به منظور تولید مثل پرورش داده می شود و طبیعتا ذبح آن در 8-7 سالگی یعنی در زمانی که ضخامت فیبرهای ماهیچه ای افزایش یافته و سطح کلاژن بالایی را برخوردار است کشتار می شود.

بعضی از موارد نیز به طور غیر مستقیم بر تقلبات گوشت تاثیر گذار است به عنوان مثال افزودن پیه و منابع چربی و فضولات حیوانات غیر متداول به خوراک دامهای اهلی و طیور گوشتی و تخمگذار به طور حتم ترکیبات گوشت مورد عرضه آتی را تحتت اثر قرار خواهد داد. محور دیگر تقلبات عمدتا در شیر و فرآوردهای متعاقب حاصل از آنمی باشد که معمولا از مخلوط کردن شیر گونه ارزان قیمت مانند گاو برای ساخت پنیر گاومیش استفاده می شود. خاویار از جمله بحث انگیز ترین موارد تقلب می باشد این ماده غذایی با ارزش در تمام گونه های ماهی دارای ارزش یکسانی نمی باشد و معمولا از مخلوط کردن خاویار گونه های کم ارزش با گونه مورد نظر استفاده می کنند.

 بعضی مواقع نیز تقلبی در کار نیست و حمایت از سلامتی افراد دارای حساسیت ایجاب می کند تا ماده خوراکی مورد نظر از لحاظ ترکیبات و مواد سازنده کنترل شود. حساسیتهای غذایی ازبزرگترین معضلات امروزی می باشد و از هر 200 نفر یک نفر معمولا به مواد غذایی مانندبادام حساسیت دارند و مصرف اشتباهی ممکن است به بهای گرفتن جان مصرف کنندگان تمامشود.

لذا با استفاده از روشهای بیوتکنولوژی می توان وجود 100 نانو گرم از بادام رادر بیسکویت، سوسیس و کالباس و شکلات شناسایی نمود. و آخرین محور کاربرد روشهای بیولوژی مولکولی شناسایی محصولات تراریخت مانند گندم و ذرت و برنج در گوشت و شیر و بیسکویت و شکلات و کیک می باشد که به نوعی کنترل کیفیت و حمایت از سلامتی مصرف کنندگان را نوید می دهد.

به هر حال تکنولوژیDNA  نو ترکیب با منافع سرشاری در کشاورزی در جهت مقاوم سازی گیاهان به آفات و بیماریها و افزایش تولید در واحد سطح و حفاظت از محیط زیست با کاهش مصرف کود و سم همراه بوده و همچنین تولید دارو و واکسن و اسیدهای آمینه و ویتامین را در محصولات زراعی به نفع مصرف کنندگان افزایش داده است بااین حال نیم نگاهی به آن روی سکه و اطمینان از سلامتی گوشت دامهای و طیور مصرف کننده این تولیدات و متعاقبا محصولات ساخته شده بعدی از چنین مواد اولیه چندان غیرمنطقی به نظر نمی رسد.

تقسیم‌بندی انواع تقلب

تقسیم‌ بندی انواع تقلب درمواد غذایی براساس میزان خطر آن برای مصرف‌کننده انجام می‌شود و بر این اساس تقلبات به دو صورت خطرناک و کم‌خطر تقسیم می شود به عنوان مثال: افزایش نشاسته به ماست که به منظور قوام بیشتر آن انجام می‌شود یک تقلب است ولی خطری برای سلامت مصرف‌کننده نخواهد داشت در صورتیکه استفاده از یک رنگ سبزصنعتی برای زیبا ساختن محصولی مثل خیارشور به طور مستقیم سلامت مصرف‌کننده را موردخطر قرار می‌دهد.

1 - تقلب کم خطر :  افزودن نشاسته به ماست به منظور قوام بیشتر آن   

2 - تقلب خطرناک : استفاده از یک رنگ سبز صنعتی برای زیبا ساختن محصولی مثل خیارشور  .

 اما به لحاظ ماهیت تقلب دسته بندی دیگری وجود دارد :

1 -  فروش یک ماده غذایی به جای ماده غذایی دیگر همانند عرضه پودر لوبیا سبز به جای پودر پسته

2 -  مخلوط کردن یک ماده غذایی با مواد غذایی مشابه ارزان قیمت مثل اضافه کردن روغن نباتی جامد به کره

3 -   عدم رعایت استاندارد یا فرمول ثبت شده در مواردی که تعیین فرمول و رعایت استاندارد الزامی است مانند  کم بودن درصد چربی شیرهای استریلیزه و هموژنیزه نسبت به میزانی که در فرمول ترکیبات آنها ثبت شده است 

4 -  فروش و عرضه  ماده غذایی فاسدیا عرضه  ماده غذایی تاریخ گذشته 

5 - استفاده از رنگ ها و اسانس ها و سایر مواد افزودنی غیر مجاز مانند استفاده از رنگهای صنعتی برای خوش رنگ کردن شیرینی جات 

 6 -  کم و زیاد کردن ترکیبات یک ماده  غذایی : گرفتن چربی شیر یا اضافه کردن آب به آن.

شناسایی و کشف تقلب:

 اساس کارشناسایی مواد غذایی درشکل طبیعی و بدون تقلب و بعد مقایسه مواد غذایی مشکوک با مشخصات نمونه طبیعی است.بنابراین از قبل مشخصات مواد طبیعی موجود در انواع مواد غذایی باید به وسیله کارشناسان مشخص شود و برای ماده طبیعی حداقل و حداکثری تعیین گردد، اگر غذای مشکوک به تقلب بود عوامل مورد نظر را در آزمایشگاه اندازه‌گیری کرده و با مشخصات طبیعی مقایسه می‌کنند اگر متفاوت بود احتمال تقلب وجود دارد .

" تقلب در ادویه ها " 

زعفران  

قیمت بالای زعفران موجب شده که این ماده در معرض تقلب های زیادی قرار گیرد. زعفران از پرچم گل های گیاه آن تهیه می شود که معمولاً رنگ گرده های آن زرد، قرمز ارغوانی و قرمز نارنجی است که به سادگی از پرچم جدا می شود و این ویژگی کمتر در سایر گیاهان مشاهده می گردد  .

برای تقلب در زعفران، عده ای از متقلبین، از پرچم گیاه گل رنگ و گیاهان مشابه استفاده می کنند و آن را با زعفران مخلوط می نمایند و عده ای دیگر از ریشک های اطراف ذرت استفاده کرده و آن را با رنگ های مصنوعی به رنگ زعفران در میآورند  .

فلفل

برای تقلب در فلفل از موادی نظیر خاک اره ی نرم، نرم کرده ی پوست گردو و فندق، آرد نخودچی، نرم شده ی هسته ی خرما، تفاله ی زیتون و مواد مشابه به عنوان پایه استفاده کرده و برای ایجاد تندی و رنگ و مزه آن را با پودر فلفل فرنگی یا خردل سیاه مخلوط می کنند  .

خردل

پودر خردل از نرم کردن دانه ی خردل سیاه یا سفید یا مخلوط این دو به دست می آید و گاهی آن را با آب غوره یا سرکه مخلوط کرده و خردل خمیری به دست میآورند.

در مورد خردل متقلبین از نشاسته ی آرد غلات استفاده می کنند و برای ایجاد رنگ مورد نظر مقداری پودر زردچوبه به آن اضافه می نمایند  .

زردچوبه  

برای تولید زردچوبه ی تقلبی، موادی نظیر آرد یا نان خشک، پوست پسته وکمی زردچوبه را با یکدیگر مخلوط کرده و به عنوان زردچوبه به فروش میرسانند  .

سماق

عده ای از متقلبین تفاله ی غوره و زرشک را با گل اخدی و آب شاه توت مخلوط نموده و به عنوان سماق به فروش می رسانند.

" تقلب در لبنیات "

شیر

  - مخلوط کردن شیر حیوانات مختلف :

شیر حیوانات مختلف در برخی از نقاط دنیا، دارای قیمت متفاوتی است. برای نمونه در مملکت ما شیر گوسفند مطلوب تر از شیر گاو است و به همین جهت متقلبین شیرگوسفند را با مقداری شیر بز یا گاو مخلوط می کنند و به فروش می رسانند  .

  - اضافه کردن آب به شیر :  

چون با اضافه کردن آب، حالت و رنگ شیر تغییر چندانی نمی کند، لذا برخی از فروشندگان سودجو مقداری آب به شیر اضافه نموده و به بازار عرضه می کنند  .

عده ای از متقلبین ابتدا مقداری از چربی شیر را می گیرند. در این صورت وزن مخصوص شیر افزایش می یابد. حال اگر مقداری آب افزوده شود، این دو تقلب بااستفاده از وزن مخصوص شناخته نمی شود  .

  - اضافه کردن نشاسته به شیر  :

برای این که شیر مخلوط شده با آب به سادگی تشخیص داده نشود، متقلبین مقداری نشاسته به شیر اضافه می کنند، به نحوی که غلظت آن در حد شیر طبیعی باشد  .

  - اضافه کردن جوش شیرین به شیر  :

شیر در طی مراحل تولید، نگهداری و توزیع از راه های گوناگون آلوده می شود و چنانچه در شرایط نامساعد و غیر بهداشتی نگهداری شود به سرعت فاسد می گردد .شیر آلوده و فاسد در اثر حرارت لخته شده و به دو بخش مایع و دلمه تبدیل می گردد که این عمل به علت بالا رفتن مقدار اسیدهای آلی سنتز شده توسط میکروب های آلوده کننده شیر می باشد و بیان کننده ی این است که شیر فاسد بوده است .

برای پوشاندن عیب و فساد شیر، دام داران یا فروشندگان شیر متقلب،مقداری جوش شیرین به شیر فاسد می افزایند که موجب خنثی شدن اسیدهای سنتز شده توسط میکروب ها شده و به این ترتیب شیر در اثر حرارت، لخته و دلمه نمی شود و فساد آن مخفی می ماند. در حالی که سایر مواد مضر حاصل از میکروب ها ممکن است همچنان فعال باقی بماند و با مصرف شیر فاسد اختلالاتی در بدن به وجود آید.

 افزودن کرومات و بی کرومات پتاسیم درشیر:

عده ای از دامداری ها به جای جوش شیرین، مقداری کرومات و بیکرومات پتاسیم به شیر فاسد و ترش شده اضافه می کنند تا از لخته شدن آن طی فرآیند حرارتی جلوگیری شود.

کره

 اضافه کردن آب به کره:

مقدار آب موجود روغن حیوانی حدود صفر در صفر و مقدار آب موجود در کره حدود 20 تا 25 درصد است. عده ای از متقلبین برای بالا بردن وزن کره، مقداری آب یاکازئین و آب به آن می افزایند.

به این ترتیب که آب ولرم را با کره مالش می دهند یاآب را با کره در دستگاه های ویژه ای به صورت امولسیون در می آورند. در نتیجه مقدارآب کره از حدود 20 درصد، گاهی تا 40 درصد افزایش می یابد. برای سهولت جذب آب،مقداری کازئین، کازئینات سدیم یا مواد جاذب رطوبت دیگری مانند کلروسدیم به کره اضافه می کنند؛ بنابراین وزن آب و کازئین به وزن کره اضافه می شود و از مقدار چربی آن کاسته می گردد.

 - اضافه کردن چربی های حیوانی یا نباتی (مانند مارگارین) به کره:

در این حالت نیز چون قیمت روغن ها و چربی ها از کره ارزان تر است، اینعمل برای افراد متقلب مقرون به صرفه می باشد.

 -اضافه کردن مواد رنگی به کره:

گاهی رنگ زرد کره، مطلوب و مورد توجه مصرف کنندگان است. به همین جهت تولید کنندگان کره آن را با مواد رنگی مخلوط می کنند که تعدادی از این مواد رنگی ازدسته ی مواد افزودنی مجاز مانند ویتامین هایوهستند و پاره ای دیگر ممکن است از مواد افزودنی غیر مجاز و خطرناک باشند.

 - افزودن بی کرومات به کره:

در مواردی برای جلوگیری از بروز نشانه های تندی و ترشی کره، بی کرومات به آن افزوده می شود.

کشک

برخی از متقلبین برای تهیه کشک،  آرد و روغن نباتی و اسانس را با یکدیگر مخلوط نموده و به نام کشک مرغوب به فروش می رسانند .

 

" تقلب در غلات"

نان
در کشور ایران به دلیل اعمال سیاست کمک بها(سوبسید)از طرف دولت برای برخی از فرآورده های غذایی(مثل نان) قیمت نان که غذای اصلی مردم را تشکیل می دهد پایین بوده و کمتر کسی به فکر تقلب در این ماده ی  غذایی می افتد. با این وجود گاهی افراد سودجو و متقلب در این ماده ی غذایی هم تقلب می کنند که در زیر به برخی از آنها اشاره می کنیم:

- اضافه کردن نشاسته به آرد:

عده ای از متقلبین، مقداری نشاسته ی سیب زمینی و برنج به نان اضافه می کنند و در نتیجه خمیر آب بیشتری آب جذب می کند.

- اضافه کردن آردهای دیگر مانند آرد جو و ذرت به آرد گندم

- استفاده از آرد های کهنه:

در مورد آردهای کهنه که به علت فساد چربی، دارای اسیدیته ی بالایی هستند، متقلبین مقداری کربنات یا بیکربنات سدیم به آرد اضافه می کنند. این مواد اسیدهای حاصل از فساد را خنثی کرده و عیب کهنگی و ماندگی آرد را می پوشانند. لازم به یادآوری است که برخی از این ترکیبات گاهی برای کمک به عمل آمدن خمیر به آن اضافه می شوند.
- اضافه کردن زاج برای سفید کردن سطح نان:

نان های سفید در پاره ای از مناطق دارای طرفداران بیشتری هستند و لذا پاره ای از متقلبین مقداری زاج سفید یا سولفات مس یا براکس به آردهای تیره اضافه می کنند.

- اضافه کردن ترکیباتی مانند گچ، پودر استخوان و تالک و امثال آن به آرد

ماکارونی و رشته

- افزودن آردهای نامناسب:

در مورد ماکارونی نیز یکی از تقلب های متداول استفاده از آردهای نامناسب است.

- افزودن مواد رنگی به خمیر ماکارونی :

ماکارونی زرد طرفداران زیادی دارد که رنگ آن مربوط به مواد اولیه ی آن است. اما عده ای از متقلبین به جای استفاده از مواد اولیه ی مناسب، از مواد اولیه ی نامرغوب استفاده کرده و برای پوشاندن این عیب مقداری مواد رنگی به خمیر ماکارونی اضافه می کنند.

- ماندگی و کهنگی ماکارونی:

ماکارونی مانده و کهنه به علت فساد چربی هر چند اندک، دارای محیطی اسیدی می باشد.

" تقلب در عسل "

عسل

عسل به شهد گل ها اطلاق می شود که زنبور عسل پس از تغذیه از گیاهان مختلف، آن را ساخته باشد. به بیان دیگرعسل ماده شیرین و غلیظی است که توسط زنبوران عسل از شهد گل ها جمع آوری شده و تغییر شکل می یابد و سپس در داخل سلول های مومی کندو ذخیره می شود.

زنبوران عسل دارای نیروی ذاتی هستند که گل های مفید را از غیر مفید تشخیص می دهند. آنها با علاقه فراوان سراغ تمام گیاهان طبی و گل های شفابخش می روند و عصاره آنها را گرفته و به بهترین شکل در اختیار ما قرار می دهند.

این عسل کاملاً طبیعی و سرشار از مواد غذایی و حیات بخش بوده و می تواند تمام نیازهای غذایی را برطرف کند، زیرا زنبور تمام املاح و ویتامین های موجود در گل را به شکل عسل می پروراند و آن را قابل جذب در خون می سازد.

از طرفی کیفیت عسل طبیعی چندین برابر بیشتر از عسل مصنوعی است که زنبور با آب و شکر تغذیه می شود.

هر گونه تغییری در عسل مانند افزودن یک سری مواد به آن، تقلب محسوب می شود. به طور کلی عسل تقلبی به دو روش تهیه و در سطح جامعه توزیع می شود.

الف) بخشی از عسل، تقلبی است

- با کمک زنبور

- بدون کمک زنبور

ب) عسل صد در صد تقلبی است

در این روش عسل 100 درصد مصنوعی بوده و از شیره میوه هایی مانند خرما، توت و غیره یا از مواد گلوکزی (شربت قند)، مواد نشاسته ای و ... ساخته می شود که این عسل ها به هیچ وجه عطر و طعم عسل واقعی را ندارند.

عسل های مصنوعی تهیه شده از شیره میوه ها، دارای مواد و ترکیباتی مشابه عسل طبیعی هستند که از تغلیظ آب میوه ها به طریق مصنوعی و صنعتی به دست آمده اند.

این نوع عسل، بدون دخالت زنبور، از قند، نیشکر و میوه های شیرین مانند خربزه، هندوانه، کدو تنبل و خرما تولید می شوند. این روش در ایران متداول نبوده، ولی در بعضی از کشورها مرسوم است.

استانداردهای عسل:

استانداردهای عسل از کشوری به کشور دیگر متفاوت است که آنها را می توان در استخراج، عسل شکرک زده، عسل شان، شان با قاب کم عمق، بریده شده و یا کل شان عسل در نظر گرفت. سایر مواردی که در تهیه و تولید عسل اهمیت دارند، میزان قند، میزان رطوبت، طعم ، رنگ و عطر عسل می باشد.

گاهی اوقات در توزیع و فروش عسل مواردی چون: یکنواختی رنگ، پاکیزگی برش، ظاهر شان و نحوه چینش و یکنواختی وزن نیز ذکر شده است.

راه های تشخیص عسل طبیعی:

  • فروشگاه های معتبر

آسان ترین روش تشخیص عسل طبیعی، خرید از فروشگاه ها و اشخاص معتبر می باشد که شما از سابقه فعالیت آنها در زنبورداری و یا تهیه و فروش عسل مطلع هستید.

2- میزان رطوبت

برخی افراد، میزان رطوبت عسل را به وسیله برگرداندن شیشه عسل و سرعت بالا و پایین رفتن حباب داخل شیشه، و برخی به وسیله میزان کش آمدن عسل اندازه گیری می کنند، ولی باید توجه داشت که این روش ها دقیق و مطمئن نیستند.

3- میزان تخمیر شدن

باید توجه کرد که عسل در زمستان به دلیل سرمای زیر 11 درجه تخمیر نمی شود. البته نگهداری عسل در دمای 38 درجه سانتی گراد نیز می تواند از تخمیر آن جلوگیری کند، ولی در دراز مدت به کیفیت عسل صدمه می زند، زیرا حرارت بالا کیفیت عسل را از بین می برد.

عسل با رطوبت بیش از 17 درصد بیشتر در معرض تخمیر می باشد. بعد از شکرک زدن، درصد تخمیر عسل افزایش می یابد.

تخمیر تمام عسل ها حاوی مخمرهای خوراکی بی ضرر برای انسان می باشند.

4- مزه کردن

عسل طبیعی، علاوه بر شیرینی خاص، دارای مزه و طعم ویژه ای است که فقط در عسل وجود دارد و عسل های مصنوعی فاقد این نوع مزه می باشند. لذا افراد می توانند با مصرف زیاد و توجه دقیق به درجه خلوص عسل، حتی نوع عسل را از نظر گیاه مورد مصرف زنبور تعیین کنند، زیرا هر گیاه مزه خاصی به عسل می دهد.

باید توجه داشت که عسل مصنوعی بیشتر مزه شیرینی شکر می دهد تا مزه خالص عسل.

5- عطر و بوی طبیعی

اگر درپوش عسل مدتی بسته باشد، هنگام باز کردن درپوش حتماً بو و رایحه قوی و مطبوع عسل طبیعی را می توانید استشمام کنید.

6- سرعت حل شدن در آب

اگر عسل را داخل لیوان محتوی آب بریزید، چنانچه به صورت عمودی وارد لیوان پر از آب شده و در ته آن جمع شود و به سرعت حل نگردد، عسل مطلوبی است، ولی اگر عسل هنگام ریختن، در آب حل شود، از مطلوبیت و خلوص کمتر و رطوبت بالاتری برخوردار است.

با این وجود، هر یک از روش های فوق به تنهایی نمی تواند خالص بودن عسل را ثابت کند.

در این روش به وسیله تغذیه مصنوعی زنبوران با شربت قند و آبمیوه ها یا استفاده از عسلک، عسل مصنوعی یا تقلبی تهیه می کنند. در این روش مستقیماً عسل طبیعی با مواد گلوکزی (شربت قند) و شیره میوه ها مخلوط شده و عسل تقلبی تولید می گردد.

 

" تقلب در فرآورده های گوشتی  "

 انواع سوسیس و کالباس، همبرگر از فرآورده‌های گوشتی رایج در کشور هستند، شاید صنایع گوشت بیشترین امکان تقلب را در بین گروههای مختلف مواد غذایی داشته باشند زیرا که مواد اولیه پس از مخلوط شدن و یکنواخت شدن در ظاهر، قابل شناسایی نیستند. فلسفه تولید فرآورده‌های گوشتی در ابتدا این بوده که از مجموعه گوشت و ترک و ترک یبات دیگر، مثل آرد و شیرخشک و سویا و ... محصولی به وجود بیاید که علاوه بر انرژی زیادی که برای انجام فعالیت‌های روزمره به وجود می‌آورد، قیمت تمام شده کمتری نسبت به گوشت خالص ودر کنار همه اینها، طعم و مزه دلخواهی داشته باشد.

تفاوت اصلی در کیفیت و قیمت فرآورده‌های گوشتی در میزان گوشت استفاده شده دراین محصولات و در مرحله بعدی نوع گوشت از نظر تقسیم بندی است، بنابراین اول تقلب می‌تواند استفاده بیشتر از محصولات ارزانتر مثل آرد و سویا و... باشد

گوشت قرمز

گوشت و بیشتر فرآورده های آن گران قیمت هستند و امکان تقلب در آنها زیاد است. از جمله تقلب هایی که در فرآورده های گوشتی انجام می شود، می توان به موارد زیر اشاره نمود:

- افزودن مواد ازته ی غیر پروتئینی به نحوی که در آزمون های کنترل، مقدار ازت بالاتر به نظر برسد.

- افزودن پودر استخوان به فرآورده های گوشتی مانند سوسیس و کالباس

- مخلوط کردن گوشت با گوشت حیوانات ارزان قیمت

- افزودن پودر خون به همبرگر و سوسیس و کالبالس

- رعایت نکردن فرمول و استاندارد فرآورده های گوشتی و افزودن مقادیر زیاد مواد پر کننده

- افزودن نیتریت و نیترات به مقدار بیش از حد، برای بهبود رنگ و جلوگیری از رشد میکروارگانیسم ها در موارد آلودگی شدید.

  ماهی

شُش ماهی های فاسد و مانده را با مرکورکوروم (MERCUROCHROME) یا خون حیوانات رنگ نموده و به نام ماهی تازه به فروش می رسانند.

مرغ

مرغ کشته را در آب می اندازند تا مقداری آب به خود گرفته و سنگین تر شود.

 " سایر تقلبات "

 سرکه

نظر به این که سرکه ی طبیعی به ویژه سرکه ی انگور تا حدی گران قیمت است، معدودی از افراد برای سودجویی در این ماده و تهیه ی سرکه ی ارزان قیمت، مقداری اسید استیک تجارتی را با آب به نسبتی تهیه می کنند که مقدار اسید استیک آن معادل سرکه ی طبیعی باشد و برای ایجاد طعم ویژه ی سرکه، از مواد معطر ساختگی یا موادی مانند فلفل، ریشه ی گیاه بابونه، فلفل فرنگی و خردل استفاده می نمایند .

گاهی نیز سرکه ی طبیعی را با مقداری آب مخلوط می کنند و برای تعدیل وزن مخصوص آن مقداری زاج یا استات دو سود به آن می افزایند.

آب لیمو

یک نوع آب لیموی تقلبی به این ترتیب تهیه می شود که مقداری کاه زبر را با آب ولرم مخلوط کرده و مدتی به حال خود قرار می دهند که در این صورت پس از مدت کوتاهی مایع زرد رنگی حاصل می شود که آنرا مدتی روی لیموی آب گرفته و گاه چرخ شده قرار می دهند. سپس پوست لیموها را جداکرده و مقداری اسیداستیک یا جوهر لیمو به آن اضافه می کنند.

در پاره ای از موارد تنها مقداری آب به لیموی آب گرفته و چرخ شده اضافه می کنند و پس از مدتی مخلوط را به هم زده و قسمت مایع را جدا کرده و مقداری جوهرلیمو به آن اضافه می کنند.

آب غوره

برای تقلب در آبغوره برخی از فروشندگان جوهر لیمو را با آب و کمی آب غوره مخلوط کرده و به عنوان آب غوره به فروش می رسانند.

رب گوجه فرنگی

در مواردی که رب گوجه فرنگی گران باشد، برخی از افراد سودجو آن را با مقداری پوره ی کدو یا کدوی پخته و له شده مخلوط می کنند و همراه با رب گوجه فرنگی می جوشانند.

همچنین در پاره ای از موارد مقداری سیب زمینی پخته و له شده به آن می افزایند. به علاوه متقلبین مقداری نشاسته به رب گوجه فرنگی اضافه می کنند تا نشاسته مقداری از آب رب را جذب کند،در نتیجه رب سفت و غلیظ به نظر می رسد.

رب انار

برای تولید رب انار تقلبی برخی از افراد گوجه فرنگی های ترش را پس از خیس نمودن با رب انار مخلوط نموده و به عنوان رب انار مرغوب به فروش می رسانند.

چای

چای از نقطه نظر مواد رنگ ‌دهنده و طعم‌دهنده تقلب همواره مورد استفاده سودجویان قرار گرفته است حتی تفاله‌های خشک شده چای و قهوه خانه و... جمع‌آوری شده و با رنگ و طعم مصنوعی و غیرمجازتغییر و به نام چای مرغوب به مصرف‌کننده بی‌اطلاع عرضه می‌شود. بهترین آزمون برای تشخیص چای تقلبی، ریختن مقداری از آن در آب سرد است چای طبیعی و مرغوب در آب سردرنگ نداده و طعم آب سرد را چندان تغییر نمی‌دهد .

" تقلب در مواد غذایی فله "

مواد غذایی که به صورت فله عرضه می گردند امکان تقلب بیشتری وجود دارد مثل:
 

کاکائو و قهوه

در کاکائو و قهوه با افزودن رنگ و آرد غلات تقلباتی صورت می گیرد

روغن های زیتون

در روغن های زیتون بدون مشخصات ، با استفاده از انواع روغنهای مایع، حتی غیرقابل مصرف و افزودن رنگ سبز محصولات تقلبی تهیه و عرضه میکنند.

لواشک

لواشک های بدون مارک و مشخصات، اغلب از میوه های خشک شده فاسد و آلوده و با رنگهای مصنوعی تهیه می شوند

شکلات

شکلات هایی که به صورت فله و یا بدون مارک عرضه می شوند از پارافین صنعتی و کاکائو و رنگهای غیرمجاز تهیه می گردند

رشته های پلویی

در بعضی از رشته های پلویی بجای بو دادن از رنگ قهوه ای شیمیایی استفاده می شود.
 

لیموعمانی

در بعضی از لیموعمانی سیاهرنگ از رنگ سیاه صنعتی استفاده می شود.

تخمه آفتابگردان

گاهی در تخمه آفتابگردان از رنگ سیاه صنعتی به منظور خوشرنگ یا یکدست شدن آنها استفاده می کنند


تاریخ : 11 / 7 / 1396
بازدید : 221
نویسنده : sharef zadeh

 

آیا می دانید مواد نگهدارنده چه اثراتی بر سلامتی مان دارند؟

آیا می دانید مواد نگهدارنده چه اثراتی بر سلامتی مان دارند؟

همیشه بشر بدنبال حفظ و افزایش ماندگاری مواد غذایی برای ذخیره کردن در انبارها برای  روزهای مبادا بوده است . در گذشته مردم برای نگهداری برخی مواد غذایی از روشهای مانند خشک کردن و یا شور کردن استفاده می کردند . این کار باعث میشد در روزهای سرد سال که امکان کشاورزی در برخی از مناطق وجود نداشت غذای کافی برای خوردن در خانه وجود داشته باشد .

با پیشرفت علم  ، افزایش جمعیت و صنعتی شدن کشورها ، روشهای قدیمی منسوخ شد . اکثر مواد غذایی به صورت صنعتی در کارخانه ها تولید ، بسته بندی و عرضه میشوند. کارخانه ها برای کاهش هزینه های تولید و افزایش سود شرکت ،هر روز میزان بالای از خوراکی ها را به شیوهای پیشرفته تولید و به بازار عرضه می کنند و آنها می خواهند حداقل خرابی را در محصولات خود داشته باشند تا کمترین ضرر را برای شرکت بهمراه داشته باشد ،پس با استفاده از شیوه های نوین ، برای حفظ ماندگاری غذا ، مواد شیمیایی مانند نیترات ، جوش شیرین و… را  به مواد غذایی اضافه میکنند و در بسته بندی های شیک به ما میفروشند.

امروز پیدا کردن یک ماده غذایی بدون ترکیبات شیمیایی و افزودنی ها در سوپرمارکتها کار بسیار سختی است .بدون استثنا بیشتر  مواد غذایی صنعتی برای افزایش ماندگاری ، میکروب زدایی ، تغییر رنگ و مزه …   از افزودنی های شیمیایی استفاده می کنند .

مواد نگهدارنده و افزودنی ها با اهدافی مانند  جلوگیری از فاسدشدن ،بهبود طعم  و رنگ ،جلوگیری از رشد میکروبها و… به ماده غذایی اضافه می شوند و بدون تردید هیچکدام از آنها بدون عوارض جانبی نخواهند بود. بدلیل استفاده روزانه از این افزودنی ها ، شناخت و دانستن عوارض و تاثیراتشان بر سلامت بدن ،می تواند به ما در انتخاب یک ماده غذایی مناسب کمک نماید .

 

 نگهدارنده چه اثراتی بر سلامتی مان دارند

برخی از رایجترین افزودنی ها که در بیشتر مواد غذایی صنعتی مورد استفاده قرار می گیرند :

 

رنگها

معمولا رنگها شیمیایی هستند و دو آسیب بزرگ را به بدن می رسانند یکی سرطان  و دیگری آسیب به کبد.این رنگها در محصولاتی مانند پفک ، پاستیل ،اکثر چای های خارجی و … مورد استفاده قرار می گیرند.

شیرین کننده های مصنوعی

این ترکیبات بجای شکر و قند در برخی مواد غذایی استفاده می شوند این مواد  در غذاهای مانند نوشابه ، دسرها و…مورد استفاده قرار می گیرد و عوارضی مانند صرع ، میگرن و… را بوجود می آورند.

کافئین

کافیئن یک ماده تحریک کننده  و عامل فشار خون ،رفلاکس معده  و بیخوابی و… شناخته میشود  . کافیئن بیشتر در نوشابه ها استفاده می شود.

نیترات

این ماده شیمیایی بیشتر برای افزایش ماندگاری مواد غذایی استفاده میشود .معمولا در غذاهای مانند کالباس ،تن ماهی ، رب گوجه و… استفاده بیشتری میشود . نیترات بعنوا یکی از عوامل اصلی شیوع سرطان شناخته میشود.

طعم دهنده ها

اسانسها معمولا در بیشتر مواد غذایی صنعتی مورد استفاده قرار میگیرد مانند آبلیموی مصنوعی و خوراکی ها و…

 

مصرف زیاد غذاهای که دارای افزودنی های شیمیایی هستند باعث ایجاد  بیماری های مانند سرطان ، قلبی و عروقی  ،کلیوی ،کبد چرب و… در دنیا شده اند .

ما چه کاری می توانیم انجام دهیم ؟

 ما می توانیم مواد غذایی پرمصرف مانند لبنیات ،نان ، برنج ، رب  و… را با انواع غذاهای سالم و خانگی که از تولید آنها اطمینان داریم  ،جایگزین کنیم و مصرف دیگر مواد غذایی مانند کالباس ، نوشابه ها و پفک … را به حداقل ممکن برسانیم . با این کار ورود مواد شیمیایی و افزودنی های خطرناک به بدن خود را به حداقل میرسانیم .


تاریخ : 11 / 7 / 1396
بازدید : 224
نویسنده : sharef zadeh

  ظروف یکبار مصرف پلیمری

مدتی است که ظروف پلیمری که با نام "یکبار مصرف" شناخته می شوند، از محل های استفاده مانند برخی سازمان ها، رستوران ها، غذاخوری ها و مدارس جمع آوری می شود. این اقدامات به استناد بخشنامه وزیر اسبق وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی که در سال 1387 صادر شده انجام می گیرد که ظروف تهیه شده از مواد پلیمری (مشتقات نفتی) را برای سلامت مصرف کنندگان مواد غذایی زیان آور قلمداد می کند.

در کشور ما چند سالی است که این بحث ها مطرح است. اگر شما در اینترنت جستجو کنید، سایت های متعددی را خواهید یافت که در مورد خطرات ظروف یکبار مصرف پلیمری و نامناسب بودن محصولات پتروشیمی برای بسته بندی مواد غذایی صحبت می کنند. با این همه بهتر است آن چه گفته یا منتشر می شود با استانداردها و یافته های علمی محک زده شود. این مقاله تلاش می کند که بر اساس مستندات علمی موضوع را مورد بحث و بررسی قرار دهد.

 

آیا می توان از محصولات پتروشیمی در مصارف بهداشتی استفاده کرد؟  

محصولات پتروشیمی به صورت گسترده ای در کاربردهای بهداشتی (خوراکی، آشامیدنی، آرایشی و دارویی) مورد استفاده اند. جدول زیر تعدادی از این محصولات و کاربرد آن ها را معرفی می کند.  

 

نام محصول

کاربرد

پلی استایرن

لیوان، ظرف شکلات و شیرینی، لوازم بهداشتی، ظرف ماست، فنجان چایی، ظرف همبرگر و پیتزا، یخدان یونولیتی

پلی اتیلن

نایلون، نایلکس، استرچ (سلفون برای محافظت غذا و میوه)، بسته بندی مرغ و گوشت، دبه و سطل ماست، مخزن آب، ظرف سرم و انواع دارو،               لوله های آب رسانی، درب بطری  

پلی پروپیلن

لوله های آب رسانی، بسته بندی مواد غذایی

PET

ظرف آب و نوشابه، ظروف نگهداری مواد غذایی  

PVC

شلنگ آب، کیسه خون

 

چنان که مشاهده می شود، مواد پلیمری که حاصل عملیات پتروشیمی بر روی مواد نفتی اند، در انواع کاربردها که با سلامت انسان سر و کار دارند مورد استفاده اند؛ به نحوی که زندگی ما با مواد پلیمری عجین شده است. از میان کاربردهای متنوع محصولات پلیمری، این مقاله به موضوع ظروف یکبار مصرف اختصاص دارد.

ظروف یکبار مصرف از چه چیزی ساخته می شوند؟

ظروف یکبار مصرف غالبا از مواد پلی استایرن تولید می شود که محصول فراورش استایرن است. شرکت پتروشیمی تبریز اولین و بزرگ ترین تولید کننده پلی استایرن در کشور است که در مجتمع تولیدی آن، استایرن (منومر استایرن) به انواع پلی استایرن (معمولی، مقاوم و انبساطی) تبدیل می شود. بخشی از استایرن مصرفی در مجتمع پتروشیمی تبریز تولید و بخشی دیگر از داخل (شرکت پتروشیمی پارس واقع در منطقه عسلویه) یا خارج کشور خریداری می شود.

استایرن چیست؟

استایرن یک مایع زلال، شفاف، بی رنگ و با بوی تند است که هم در طبیعت یافت می شود و هم به صورت مصنوعی از مواد نفتی به دست می آید. استایرن طبیعی در بعضی از سبزیجات، مواد خام و غذاها مانند توت فرنگی، دارچین، گوشت گاو، دانه های قهوه، بادام زمینی، گندم، جو دوسر، هلو و شفتالو وجود دارد. استایرن مصنوعی در ساخت هزاران نوع از محصولات، از ظروف غذا و مواد بسته بندی تا خودرو، اسباب بازی، بدنه قایق و کامپیوتر و ...  بکار می رود. 

آیا در ظروف یکبار مصرف استایرن وجود دارد؟

در کارخانه ای که استایرن را به پلی استایرن تبدیل می کند، تقریبا تمام استایرن در فرایند تولید به مصرف می رسد. با این حال، ممکن است بخشی از استایرن به صورت عمل نشده در محصول نهایی (پلی استایرن) باقی بماند.

وقتی پلی استایرن در تماس با مواد خوراکی یا آشامیدنی قرار می گیرد، مقداری از استایرن باقی مانده در آن از ظرف به غذا انتقال می یابد. در اصطلاح علمی به این پدیده "مهاجرت" گفته می شود و هر چه غذا یا نوشیدنی گرم تر باشد، مهاجرت با شدت بیشتری صورت می گیرد.

آیا استایرن موجود در ظرف از طریق غذا یا نوشیدنی به بدن منتقل می شود؟

هنگامی که از ظروف پلی استایرن برای بسته بندی و نگهداری خوراک، آشامیدنی ها، دارو و محصولات بهداشتی استفاده می شود، مقداری استایرن به مواد داخل ظرف مهاجرت می کند و از آن طریق به بدن مصرف کننده انتقال می یابد. ولی این مقدار در مقایسه با  مقدار طبیعی استایرن موجود در برخی خوراکی ها، میوه ها و غلات ناچیز است.  

جدول زیر مشخص می سازد مقدار استایرنی که با نوشیدن چایی در یک لیوان پلی استایرن به وزن 6 گرم به بدن ما منتقل می شود، با استایرنی که از طریق خوردن مواد طبیعی انتقال می یابد چه نسبتی دارد.    

نام خوراکی

مقدار

نسبت

ماء الشعیر

150 سی سی (یک شیشه)

250 برابر

دارچین

10 گرم

280 برابر

گوشت گاو

100 گرم

880 برابر

دانه قهوه

40 گرم

1 برابر 

توت فرنگی

400 گرم

5/2 برابر

بادام زمینی

120 گرم

2 برابر

گندم

500 گرم

3 برابر

منبع: سایت اینترنتی سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)

به عنوان مثال با نوشیدن یک بطری معمولی ماء الشعیر، استایرنی که به بدن انسان مهاجرت می کند، 250 برابر مقدار استایرنی است که با نوشیدن یک فنجان چایی در یک لیوان پلی استایرن به بدن انسان منتقل می شود.

آیا برای مهاجرت استایرن حد مجازی تعریف شده است؟

چون استایرن ماده ای سمی بوده و وجود یک ماده سمی در غذا یا چایی می تواند خیلی خطرناک باشد، طبیعی است که موضوع مهاجرت نگرانی زیادی را سبب شود. از این رو مراجع مسئول مانند سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای استایرن باقی مانده در پلی استایرن حداکثر مجازی را تعریف کرده اند. یعنی با تدوین استانداردهایی مشخص کرده اند که اگر در پلی استایرن، مقداری استایرن باقی مانده باشد، در چه حدی بی خطر است و وجود چه مقدار استایرن می تواند خطرناک باشد. به عبارت دیگر مهاجرت مجاز را  مشخص کرده اند. در ایران نیز مراجع قانونی مانند سازمان ملی استاندارد ایران و سازمان غذا و دارو (از معاونت های وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی) در خصوص استفاده از پلی استایرن در کاربردهای مرتبط با سلامت جامعه استانداردها و مقرراتی را تدوین  کرده اند. 

رعایت استانداردهای مرتبط با حد مجاز استایرن هم برای سلامت کسانی که در کارخانه تبدیل استایرن به پلی استایرن یا صنایع تبدیل پلی استایرن به محصولات پلاستیکی کار می کنند و هم برای سلامت مصرف کنندگانی که از محصولات پلی استایرن استفاده می کنند اهمیت بسیار دارد. از این رو نهادهای نظارتی مانند سازمان غذا و دارو بر رعایت حد مذکور اکیدا نظارت می کنند.

آیا پلی استایرن تولیدی شرکت پتروشیمی تبریز برای کاربردهای خوراکی و بهداشتی مناسب است؟  

فناوری تولید پلی استایرن در شرکت پتروشیمی تبریز که از معتبرترین شرکت های اروپایی اخذ شده، به نحوی است که در محصولات پلی استایرن تنها مقدار ناچیزی استایرن باقی می ماند. این عدد بسیار کمتر از حد مجاز بین المللی است. اگر وزن یک لیوان پلی استایرنی 6  گرم در نظر گرفته شده و لیوان با استفاده از پلی استایرن شرکت پتروشیمی تبریز و مطابق ضوابط استاندارد تولید شود، در مجموع 1000 لیوان، وزن استایرن باقی مانده کمتر از 3 گرم خواهد بود. ولی همه این مقدار به بدن ما مهاجرت نمی کند. زیرا هنگامی که از لیوان یکبار مصرف استفاده می کنیم، صرفا مایع داخل آن را مصرف می کنیم. به عنوان مثال اگر با همان لیوان ها هر روز 3 بار چایی بخوریم، مقدار استایرنی که ممکن است در طول یک سال وارد بدن شود، کمتر از یک ده هزارم گرم خواهد بود. این مقدار مهاجرت برابر با انتقال استایرن به بدن انسان با مصرف 4 بطری150 سی سی ماء الشعیر در طول یک سال است.       

آیا می توان ظروف پلیمری را در هر دمایی مورد استفاده قرارداد؟

مطالعات علمی نشان می دهد ظروفی که از پلی استایرن ساخته شده اند از محدوده دمایی بسیار سرد تا بسیار گرم (ظروف بستنی تا فنجان های قهوه) بی خطر می باشند. این موضوع در استاندارد ملی ایران به شماره 11547 با عنوان "بسته بندی -  ظروف پلی استایرنی" که در اسفند ماه سال 1387 تهیه شده مورد تاکید قرار گرفته است. در این استاندارد ظروف پلی استایرنی که مجاز به عرضه اند، می توانند در محدوده دمایی زیر با محصولات خوراکی و آشامیدنی تماس یابند؛ بدون آن که خطری را برای مصرف کننده ایجاد کنند:

الف- تا دمای 40 درجه سانتی گراد در زمان نامحدود

ب- از دمای 41 تا 70 درجه سانتی گراد به مدت 2 ساعت

ج- از دمای 71 تا100 درجه سانتی گراد به مدت 15 دقیقه

به عبارت دیگر اگر در فنجانی که تحت ضوابط سازمان ملی استاندارد ایران و سازمان غذا دارو تولید می شود، چایی داغ که دمای آن حداکثر 100 درجه سانتی گراد است ریخته شود و چایی تا 15 دقیقه دمای 100 درجه را حفظ کند، باز خطری متوجه مصرف کننده نخواهد بود. بدیهی است که در شرایط عادی، دمای چایی بلافاصله پس از ریخته شدن در فنجان پلی استایرنی شروع به کم شدن می کند تا به دمای محیط یعنی شرایط بی خطر (حالت "الف" فوق، یعنی زمان نامحدود) برسد.

 

آیا محصولاتی که کاربرد خوراکی و بهداشتی دارند تحت نظارت مراجع قانونی تولید می شوند؟

در جمهوری اسلامی ایران نظارت بر تولید و استفاده از محصولاتی که کاربرد بهداشتی (خوراکی، آشامیدنی، آرایشی و ...) دارند بر عهده وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بوده و مطابق قانون "مواد خوردنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی" محصولی مجاز به استفاده در کاربردهای بهداشتی می باشد که برای آن پروانه ساخت اخذ شده است و تولید کننده مفاد مندرج در پروانه ساخت را همواره رعایت می کند.

پروانه ساخت مجوز صادره از سوی سازمان غذا و دارو است که مشخص می سازد محصول مورد نظر برای کاربردهای تعیین شده در آن (مانند بسته بندی مواد غذایی) بی خطر است. صدور پروانه ساخت منوط به انجام آزمایش در آزمایشگاه های وزارت بهداشت، درمان و  آموزش پزشکی یا آزمایشگاه های داخلی و خارجی مورد تایید سازمان غذا و دارو است. پس از صدور پروانه ساخت، کارشناسان و بازرسان سازمان غذا و دارو بر رعایت ضوابط مربوطه نظارت کرده و درصورت تخلف تولید کننده، نسبت به تعلیق یا ابطال پروانه ساخت محصول اقدام  می کنند و در صورت نیاز سازمان متخلف را تحت پیگرد قضایی قرار می دهند.

 

آیا محصولات شرکت پتروشیمی تبریز مورد تایید مراجع قانونی است؟

شرکت پتروشیمی تبریز علاوه بر آن که محصولات خود را با معتبرترین فناوری های بین المللی تولید می کند، برای آن دسته از محصولات که کاربرد بهداشتی (مثلا بسته بندی مواد خوراکی و آشامیدنی) دارند از سازمان غذا و دارو پروانه ساخت اخذ کرده است. ضمنا هنگام بسته بندی محصولات، شماره پروانه ساخت را بر روی بسته های محصول درج می کند. جدول زیر اطلاعات پروانه ساخت تعدادی از محصولات با کاربرد بهداشتی دارند را معرفی می کند.

ردیف

نام محصول

تعداد پروانه ساخت

کاربرد

1

پلی اتیلن سبک خطی

6 مورد

نایلون، نایلکس، استرچ (سلفون برای  محافظت غذا و میوه)،   بسته بندی مرغ و گوشت

2

پلی اتیلن سنگین و متوسط

10 مورد

دبه و سطل ماست، مخزن آب، ظرف سرم و انواع دارو،                       لوله های آب رسانی، درب بطری

3

پلی استایرن معمولی

4 مورد

لیوان، فنجان، ظرف شکلات و شیرینی

4

پلی استایرن مقاوم

2 مورد

ظرف های کوچک ماست

5

پلی استایرن انبساطی

1 مورد

فنجان چایی، ظرف همبرگر و پیتزا،  یخدان (یونولیت)

 

هنگامی که به هر دلیل یکی از محصولات شرکت پتروشیمی تبریز که برای آن پروانه ساخت اخذ شده، نتواند شرایط مندرج در پروانه ساخت را برآورده سازد، بر روی بسته های آن مشخصات پروانه ساخت درج نمی شود. چنین محصولی غیر بهداشتی تلقی می گردد. فروش محصولات غیر بهداشتی از مسیر عادی انجام نشده و بر تولید، بسته بندی و فروش آن ها نظارت اکید اعمال می شود. 

شرکت پتروشیمی تبریز چگونه از بی خطر بودن محصولات خود اطمینان می یابد؟

شرکت پتروشیمی تبریز با اقدامات زیر از بی خطر بودن محصولاتی که کاربرد بهداشتی (خوراکی، آشامیدنی، دارویی و بهداشتی) دارند اطمینان می یابد:

1-     فناوری تولید محصولات این شرکت بر اساس استانداردهای بین المللی تولید محصولات بهداشتی بوده و بسیار سخت گیرانه تر از آن ها است.

2-     مواد اولیه و افزودنی های مورد استفاده در فرآیند تولید محصولات بهداشتی از گواهی نامه های معتبر برخوردارند.

3-     برای کلیه محصولاتی که کاربرد بهداشتی دارند، از جمله محصولاتی که در تولید ظروف یکبار مصرف مورد استفاده اند، پروانه ساخت اخذ شده و سازمان غذا و دارو مستمرا بر رعایت مقررات مربوطه نظارت می کند. 

4-     برای اطمینان از حفظ کیفیت محصولات و رعایت جنبه های بهداشتی، آزمایش های مورد نظر سازمان ملی استاندارد ایران و سازمان غذا و دارو، در آزمایشگاه های مجهز مجتمع پتروشیمی تبریز که از گواهی نامه بین المللی ISO 17025 (سیستم مدیریت کیفیت آزمایشگاه) برخوردار است مستمرا انجام می شود. ضمنا با انجام آزمایش در آزمایشگاه های داخلی و خارجی مورد تایید وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کنترل مضاعف به عمل می آید.

 

آیا اقدامات شرکت پتروشیمی تبریز برای اطمینان از بی خطر بودن ظروف یکبار مصرف کافی است؟   

علاوه بر شرکت پتروشیمی تبریز که تولیدکننده ماده خام ظروف پلیمری است، تولید کنندگان ظروف یکبارمصرف نیز باید ضمن استفاده از مواد اولیه دست اول و دارای گواهی نامه معتبر(پروانه ساخت برای مواد اولیه ساخت داخل و گواهی بهداشت برای مواد اولیه وارداتی از سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت ،درمان و آموزش پزشکی) باید محصولات خود را مطابق استانداردها و ضوابط قانونی تولید و برای محصولات خود  پروانه ساخت بگیرند بنابراین مصرف کنندگان تنها باید ظروف یکبار مصرفی را خریداری کنند که از مجوزها و تاییدیه های بهداشتی لازم برخوردارند.


به وبلاگ من خوش آمدید

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان شعبه 2 روانشناسی و... و آدرس sina95.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.






آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 571
بازدید دیروز : 9850
بازدید هفته : 571
بازدید ماه : 17449
بازدید کل : 1353138
تعداد مطالب : 2955
تعداد نظرات : 52
تعداد آنلاین : 1



Alternative content


RSS

Powered By
loxblog.Com